Gisteravond was Tanja er weer voor de dans. Hoewel ik daar een klein stukje over wil vertellen is er eigenlijk iets belangrijkers dat ik kwijt wil. Wat essentiële informatie over de voorstelling die u zeker niet wilt missen… Die u een streepje voor geeft op de mensen die dit blog niet lezen. Maar dat komt later.

Eerst toch even over Tanja want afgezien van haar kwaliteiten zoals welbespraaktheid (zie blog van 13-6) is het ergens toch wel een raar mens. Ze begon de les namelijk met een opwarmoefening die zorgde voor wat opgetrokken wenkbrauwen. We gingen namelijk schilderen met onzichtbare verf en een onzichtbare kwast. Op zich is dat niet zo vreemd maar na een tijdje vroeg ze om te gaan schilderen met de andere hand. En of het nog niet vreemd genoeg was dat we daar in de ruimte overal onze naam stonden te ‘schilderen’ vroeg ze daarna of we het ook met onze elleboog konden… of onze rechter voet… onze navel, … onze billen!
Hilariteit alom maar we waren in ieder geval goed opgewarmd.

Ook deden we nog een andere oefening. Hier kwam echter opeens iets merkwaardigs aan het licht over onze groep. Tanja vroeg ons om allemaal op de vloer te gaan staan en dan moesten we dingen gaan doen waarmee we de aandacht van Tanja zouden trekken. Je moest dus opvallen in een groep van mensen die allemaal probeerden op te vallen.
Nou ja, dat laatste bleek dus niet helemaal waar. Er waren gewoon mensen in de groep die eigenlijk helemaal niet wílden opvallen (en ik moet eerlijk bekennen dat ik, opvallende genoeg, misschien ook wel tot die groep behoorde). Zij waren zeg maar opvallend ongemakkelijk.
Maar toen we diezelfde oefening nog eens moesten doen maar dan moesten proberen niet op te vallen waren dat niet de mensen die opvielen in onopvallendheid.
Opvallend he?
(En dan spreken we maar niet over het feit dat ze meedoen aan een musical waarbij het doel is dat mensen je zien op het podium en je dus wel degelijk minimaal één keertje moet opvallen tijdens de show)

Maar goed, na de oefeningen gingen we uiteraard dansen met Tanja.
Nu kan ik wel weer een verhaal vertellen over hoe ze dat pasje voordeed, een femme de verkeerde kant opliep of hoe we moesten lachen om dit of dat.
Maar eigenlijk wil ik iets anders vertellen.

Ziet u, zoals u misschien al weet kunt u tijdens de voorstelling meedoen aan een wedstrijd om de moordenaar te ontmaskeren. Niet dat u op het podium mee gaat doen hoor. Het is een papieren wedstrijd. Tijdens de show krijgt u aanwijzingen en zo kunt u proberen te beredeneren wie de moordenaar is en waarom. Degene die de juiste persoon noemt kan iets leuks winnen.

Nu wil ik u als trouwe lezer alvast een voorsprongetje geven.
Ziet u, gisteren viel mij iets op.
Louise (de dienstmeid, gespeeld door Myrthe) oefende gisteren haar nummer met Tanja. Ik was er zelf niet bij want ik stond in de gang met de kindermeid te praten. Maar zelfs op de gang hoorde ik haar zingen. En dat klonk totaal niet onderdanig. Dat klonk helemaal niet gedienstig. Het klonk zelfs wat brutaal. Dat hoort toch niet bij een dienstmeid? Alhoewel, misschien stond ze wel gewoon in haar vrije tijd een nummer van de radio mee te zingen of zo… Maar toch… Ik vertrouw haar niet!

Tja, ik weet natuurlijk niet of u hier iets aan heeft 9 en 10 november maar als ik u was zou ik het voor de zekerheid gewoon alvast noteren. U weet maar nooit of u er in de show iets aan heeft!
Maar het blijft ons geheimpje hè!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *