Ssssst.
Niets zeggen.
Ik weet het.
Ik had de vorige keer gezegd: het laatste blog.
Maar dit is geen blog hoor.
Geen verhaal over onze weg naar Bad Girls.
Dit zijn alleen de herinneringen aan een spetterend weekend!
Wat foto’s van een heerlijke show vol stoute meisjes… en een nog stoutere man.
Dit is geen blog!
Ik ga niet vertellen over de technische doorloop waar we de weg nog een klein beetje kwijt waren.
Of over de generale waar we eigenlijk al een volwaardige show neer hadden gezet voor een select gezelschap.
Niets over de Frietbergh die ons lekkere frietjes serveerde.
Geen woord over die eerste show op zaterdagavond waar we mooi opgedirkt stonden dankzij onze kap en grime vrijwilligers, in onze mooie kleren van Ank. Hoe we daar met nog meer energie speelden, met een publiek dat heerlijk reageerde. Hoe onze mensen achter de schermen voor ons bedden opdroegen en boa-veren van het podium veegden.
Niets over de TheaterRijkers die de loterij verzorgden of de kaartjes controleerden.
Ook komt hier niets te staan over de fantastische show van zondag. Hoe het orkest onder leiding van Eric de opnieuw volle zaal verwende met mooie muziek
(en de Bad Girls zichzelf hebben verwend..??? Nee, dat klinkt een beetje dubieus. O wacht, sommige Bad Girls waren ook dubieus…)
Niets over het goedverzorgde geluid en licht van de TIM-group.
Niets over de ontlading na de show waarbij we allemaal elkaar om de hals vielen, Niels werd bedankt voor zijn geweldige begeleiding, de tranen bij menig cast lid stroomden en het napraten met vrienden en familie aan de bar van de Boodschap.
En zeker niets over het etentje naderhand waarbij nog veel nabesproken en gelachen werd en bij het afscheid opnieuw iedereen elkaar om de hals viel.
Want dit is géén blog!
Dit zijn foto’s.
Een paar maar…
Na de show heb ik veel gehoord dat het leek alsof wij het zelf heel erg naar ons zin hadden op het podium. Nou, dat klopt!
Wij hebben genoten!
Niet alleen van het spelen maar ook zeker van de reacties tijdens en na de show van ons geweldige publiek. Want daar doen we het tenslotte voor.
Hopelijk zien we u volgend jaar weer terug!
Ik weet het natuurlijk niet helemaal zeker maar ik geloof dat ik wel kan beloven dat we in de volgende show niemand meer in de fik zullen steken.
…
Denk ik…
Tot volgend seizoen!