Wat een geweldige hobby heb ik toch!
Vanavond weer een avondje ‘musicalspelen’ gehad en het was fijn.
Een fijne repetitie!
Nu wordt het woordje ‘fijn’ nog wel eens onderschat, er wordt misschien zelfs lacherig over gedaan, maar geloof me: ‘fijn’ geeft een enorm geluksgevoel.
Zo was het heel fijn dat we de les begonnen met het herhalen van twee dansnummers.
Herhaling is erg prettig bij dansen.
Niet alleen komen de pasjes zo beter ‘in je systeem’ maar ook leer je tegelijkertijd te zingen. Best een uitdaging als je bedenkt dat je staat te springen en schudden maar bij de zang je uitademing gewoon een constante stroom moet zijn en niet mag horten en stoten.
(Ik daag u uit om het zo even te proberen op een rustig plekje waar niemand u kan zien: doe eens een stuk of 20 jumping jacks terwijl u probeert, op een toonhoogte naar keuze, een constante a te zingen… En ja, u mag tussendoor ademhalen…)
Maar goed, fijn was het ook dat we daarna een doorloop gingen doen van 7 scenes uit de 2e akte.
Vaak doen we namelijk afzonderlijke scenes. Dankzij die scenes weet je hoe de teksten lopen, tegen wie je moet praten, waar je moet kijken en wat je moet voelen. Pas als we het daarna aan elkaar gaan plakken lijkt het ineens logisch te worden.
Ineens snap ik waarom een bepaald grapje gemaakt wordt (of snap ik überhaupt dat het een grapje is…).
Ineens zie ik hoe vanzelfsprekend het is dat als ik links ben afgegaan, links weer op moet komen.
Ineens kan ik me voorstellen hoe het publiek door de scènewisselingen meegenomen wordt in het verhaal.
Het thema van deze fijne doorloop was vanavond toch wel plaatsing.
Want waar staat Lisa nou bij Besloten Party?
En waar komt Daisy bij Vrijheidsstraat?
Moest Lora nou van links of rechts opkomen?
En hoe kan Miranda geëmotioneerd naar voren lopen zonder het zicht op Nienke te blokken?
Waar komt eigenlijk de tralies te staan?
En waar staan dan de gevangenen? (Erachter lijkt een voor de hand liggend antwoord maar in een doorloop blijkt dit toch niet zo vanzelfsprekend)
Fijn om dit allemaal goed op een rijtje te hebben!
Wat ook erg fijn was, was dat Eric weer bij de repetitie was. Weet u nog wie Eric is? Die briljante man uit het blog van 31 januari die ons orkest komt leiden? Die man die ‘fluitend’ met de piano ons begeleidt tijdens het oefenen. Die meneer die zoveel van muziek weet.
Nou Eric was er dus weer bij de doorloop en hoewel niet alle nummers al helemaal goed liepen gaf hij wel een paar keer een groot compliment.
Bijvoorbeeld aan Annemarie toen ze haar gevoelige solonummer zong. Maar goed, die had ook zonder hem al kunnen weten hoe mooi ze had gezongen als ze zich even had omgedraaid en al die huilende cast-leden achter zich had zien zitten.
(Spoiler alert: Hoogtepuntje van de show!)
Tot slot gingen we nog een nieuwe scene doornemen. Altijd fijn om te weten wat je waar moet doen en ook fijn om te zien dat we al zo dicht tegen het einde van het script zitten. Wij gaan het makkelijk halen voor onze voorstellingen op 30 juni en 1 juli (in de Boodschap in Rijen :))
Wat overigens ook fijn was, was dat de sfeer in de groep tot het einde goed bleef. Zo goed dat er opnieuw traantjes vloeiden toen Annemarie en Loes ontdekten dat hun zin “Wij niet” op wel heel veel plaatsen in de scene (en erbuiten) paste. Dit keer waren het echter tranen van meligheid.
Maar het meest fijn was natuurlijk dat Niels, onze regisseur, aan het einde aangenaam verrast was door hoe soepel de avond gelopen was. Hiervoor bedankte hij naast de cast natuurlijk ook Annemarie voor het voorbereidende werk wat betreft de zang en Daisy en Linda voor hun werk aan de dansen.
Tja en dan ga je dus met een enorme glimlach op je gezicht naar huis.
Omdat we zo fijn hebben geoefend.
Dan denk je ineens: Wat een geweldige hobby heb ik toch!
Omdat het zo’n fijne repetitie was!
…..
Nu ik dit allemaal nog eens teruglees is het woordje ‘fijn’ eigenlijk best raar.
Het gaat ook steeds vreemder klinken.
Fijn….
Fijn?
Ik ga me ineens afvragen of ik het wel goed schrijf…?”
Fijn blijkt bij nader inzien een geweldig gevoel maar bij teveel gebruik toch maar een raar woord!