27-09-17

Het was een rare week, de afgelopen week.
Na een hele vakantie te hebben toegeleefd naar ‘het script’ was sinds vorige week alles bekend.
Nu weet ik niet hoe het met andere spelers is maar de dag na het lezen leg ik het script eerst weg. Ik weet nu hoe het verhaal gaat, aan mijn basisbehoeftes is voldaan.

Na een dag of twee begint het echter te kriebelen.
Ik zoek het script er weer bij (wat ik natuurlijk niet echt kwijt was) en spit het dan van onder tot boven door op ‘mijn rol’. Een lekker egoïstisch momentje!
In welke scenes zit ik?
Wat moet ik zeggen?
Waar zing ik aan mee?

En dan slaat de paniek toe.
Sommige jaren wat meer dan andere…
En dit jaar dus enorm!

Want ik kan dat helemaal niet!
Hoe doe je dat?
Zo ben ik niet!
Wat moet ik daarmee?

Gelukkig hadden we echter vandaag gelijk onze eerste spelles onder leiding van Sjors. Een fijne manier om dat zeurende stemmetje in mijn hoofd tot rust te krijgen.

Sjors hebben we voor het eerst vorig jaar leren kennen maar dat was maar een kort moment.
Hij voelde dus voor mij nog redelijk ‘nieuw’ aan.
En dan kijk ik vaak even de kat uit de boom.
Maar Sjors brak gisteren wat mij betreft heel slim het ijs.
Hij vroeg namelijk wie het spannend vond.
Mijn hand vloog omhoog en gelukkig zag ik dat er meerderen waren die dit met mij deelden.
Nu kon ik dus relaxed aan de les beginnen…

Nou ja, relaxed…
Ik moest eerst even bekomen van een mededeling.
Een van onze lieve dames was namelijk de les begonnen door voor de groep te komen staan en te vertellen dat ze dit jaar niet zo mee zou doen, ze had namelijk maar een kleine rol gekregen en …

Een pauze.
Dramatiek ten top.
Was ze ontevreden? Ging ze daarom stoppen?

Het verlossende woord kwam toen echter snel.
Ze was zwanger!

Na het gejuich en geknuffel duurde het echt even een paar minuten voor ik me weer kon concentreren op de oefening die Sjors met ons deed.
En volgens mij hadden ook anderen hier last van want het kringspel dat we als eerste deden was bedoeld om meerdere signalen tegelijk in de gaten te houden. Handig als je bijvoorbeeld in een musical speelt en iets met iemand uitspeelt achter op het podium maar tegelijkertijd in de gaten moet houden wanneer je voor iets moet gaan zeggen en of iemand anders zijn tekst niet vergeet waardoor jij het gat zou kunnen opvullen door eerder je tekst er in te gooien.

Nou, als deze kringoefening van vanavond de kwaliteit van onze voorstelling in Juni zou voorspellen zou ik u nu afraden om te komen kijken.

Maar niet getreurd, dat doe ik niet!
We hadden het even moeilijk.
Daarna ging het echt veel beter.
En we hadden een goed excuus:
‘We’ waren zwanger!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *