Vandaag was het weer een gemengde planning. We gingen scenes spelen met Niels maar onze danscaptain Daisy ging ook aan de slag met een groep.
Alwéér dansen, denkt u nu misschien?
Ja, de dansrepetities zijn snel op elkaar.
In andere jaren waren deze meer over het seizoen verdeeld. Maar zoals u al hebt kunnen lezen is Daisy zwanger.
En ondertussen dus echt behoorlijk zwanger.
Haar elegante ik-kan-zelfs-voetballen-op-mijn-10-cm-hoge-hakken-loopje is veranderd in een stevige hoe-ver-moeten-mijn-benen-uit-elkaar-om-in-evenwicht-te-blijven-waggel.
Ze heeft een prachtige zwangere buik maar daardoor wordt het dansen natuurlijk een uitdaging.
En niet alléén het dansen.
Toen Niels de les begon met de scenes van vorige week die nog niet helemaal liepen, begon Daisy langs te kant te mopperen. Al snel was haar geduld op en stond ze dan ook voor Niels, demonstratief met de handen in de zij.
“Ik dacht dat wij jouw ‘notes’ gingen doornemen van de vorige keer? Dat stond toch in de planning?”
Toen Niels vertelde dat we ze ook echt gingen uitspelen was onze D behoorlijk gepikeerd. Ze had namelijk niet gedacht dat er ook echt iets moest worden gedáán … !?
Ik kon een lach niet onderdrukken.
Helemaal toen ze bij het spelen ook regelmatig demonstratief een stoel pakte.
Maar het werd haar niet kwalijk genomen door Niels of de groep hoor.
Want net zo makkelijk stond ze daarna, als vanouds, weer de verschillende dansen…
– er in te stampen door het te laten herhalen tot het helemaal goed ging.
– er in te coördineren door tot in den treure de plaatsen van iedereen uit te leggen en te tekenen.
– er in te trekken door met haar volle gewicht met een sjaal om Mike zijn middel te hangen zodat hij ‘eens op zou houden met die heupen te bewegen’.
– er in te masseren door in detail uit te leggen welke spieren moesten worden gebruikt (inclusief sluitspier).
– er in te jubelen door ons de hemel in te prijzen toen een dans van begin tot einde goed ging!
Na de dans was Niels weer terug met de groepjes die scenes hadden geoefend en gingen we verder met de tweede akte.
Het geweldige nummer van Margret (van het blog van 24-01, weet u het nog?) werd door Niels nog wat indrukwekkender gemaakt.
Op zijn enthousiaste manier legde hij weer uit hoe de gevangenen tijdens het nummer met een paar hele simpele bewegingen een indrukwekkend beeld neer zouden zetten. Waar we moesten staan, hoe we moesten bewegen, hoe het licht dan eerst daar en dan weer daar op zou vallen, hoe dat samen zou vallen met de muziek van het orkest…
Ik zag het al helemaal voor me.
Het was al een erg mooi lied.
Op een dramatisch moment.
Margret is al een geweldige zangeres.
En nu kwam er nog een prachtig beeld bij.
Kippenvelmomentje tijdens de show!
Geloof me!
Opnieuw schoot er even door mijn hoofd hoe jammer het zou zijn dat ik het niet vanuit de zaal zou kunnen zien. Dat ik niet in het publiek zou zitten. Dat…
O wacht …
Dat is waar ook!
Over publiek gesproken:
DE KAARTVERKOOP IS GESTART!
Vergeet ik toch bijna het belangrijkste te vertellen.
U kunt nu u kaartjes kopen via http://www.ccgr.nl/agenda_theater_film_en_meer/
Even doorklikken naar 30 juni en 1 juli. Daar vindt u ons: Bad Girls… TheaterRijk.
Ik heb zelf ook al even gekeken en zag tot mijn verbazing dat daar gewoon wordt uitgelegd waar de musical over gaat… Zit ik hier een beetje geheimzinnig te doen in mijn blog om niet te veel te verklappen… geeft de regisseur gewoon een deel van het verhaal weg.
Volgende keer toch eens even met Niels over hebben!
Maar goed, u kunt u kaartjes dus vanaf nu kopen. Doe dat ook snel want misschien is het volgende week al uitverkocht!
…
Ok, dat is een beetje overdreven.
Zo snel gaat het nu ook weer niet.
Maar ik raad u aan om echt niet te wachten tot de laatste maanden want dan zijn de mooiste plaatsen zeker vergeven!
Mijn familie zal in ieder geval niet lang wachten. Die willen het mooiste uitzicht zodat ze mij kunnen zien schitteren…
En dan nog even een boodschap voor de familie en vrienden van Jeroen. De overige mensen mogen, indien gewenst, doorzappen naar het einde van dit stuk.
Mocht u al iets gehoord hebben over vanavond en zich nu ernstige zorgen maken over Jeroen:
Ik weet dat Niels vanavond Jeroen op de elektrische stoel heeft gezet. De dappere jongeman heeft de nodige schokken moeten ondergaan.
Maar wees gerust, we zijn geen gevangenis in Amerika. Dit is gewoon Nederland.
Wij doden geen cipiers op de elektrische stoel.
Gevangenen trouwens ook niet…
Het was gewoon statische elektriciteit!
De volwassenengroep van TheaterRijk wenst iedereen een gezellige carnaval toe.
We hebben nog een verkleedtip voor u: ga eens als gevangene!
Want zoals Nienke vanavond blij uitriep: “Je mag ineens dingen zeggen die je thuis nooit mag zeggen”.
Tot na de vakantie!